Дӯстии рангоранг

Боздид аз собиқ бо иффат анҷом ёфт. Мақсади сафар танҳо сӯҳбат буд, охир онҳо ба мувофиқа расида буданд, ки муносибат ба охир расидааст. Аммо бубинед, онҳо ба ёд овардан ба корҳое, ки дар он ҷо карда буданд, оғоз карданд ва ду ҳаромхӯри шохдор ба ғайр аз як ҷинси каме дигар чизе ба даст оварда натавонистанд. Муносибатҳо мурданд, аммо дӯстии рангоранг ба вуҷуд омад.