Кабӯтарҳо дар гурӯҳ
Ҷумъа рӯзест барои дидани амалҳои зинда, то он вақт аз аксҳо лаззат баред. Вақте ки соат 6 мегузараду шумо аз кор мебароед, дарҳол ба ёд меоред: Ҷумъа! рӯз барои лаззат бурдан, каме аз реҷа берун шавед ва бо дӯстон муошират кунед. Баъд аз ин ба мо чизи калонсолтар лозим аст, ҷои овезон, каме дӯзах хуб мешавад ва баъд ба ҷанг мебароем. Агар шаб хуб бошад (ва мешавад) бешубҳа, моҳии калон ба тӯр меафтад. То он вақт биёед ба чизҳои хуб нигоҳ карда, худро рӯҳбаланд кунем. Мардҳои гуногуни урёну бешарм, ҳамон тавре ки мо онҳоро дӯст медорем.
