Берун аз ҷангал

Парансе, дар пика хуб аст, мураббо бе хастагӣ мечаспад. Мақсад дидани чанде аз хешовандон буд, аммо танҳо вақте ки ба хона бармегашт, бадбахтии айёми кӯдакиашро ба ёд овард, вақте ки бо дӯстонаш дар ҷангал табиб бозӣ мекард. Аммо пас аз ин қадар вақт тамоми даста пароканда шуд, ба истиснои яке аз онҳо, ки мавамбои хеле гарм шудааст. Хамин ки бо у вохурд, харом гуфт: чй гап, мардак, то кай! Биёед, ба шавқу завқи худ машғул шавем.