Вем

Чизи заиф дар бораи 40-сола он аст, ки хари сахти худро боло мекунад. Ҳама як нуқтаи заиф дорад, нақшае, ки коргарро маҷбур мекунад, ки чизҳоро интихоб кунад ва ба фаъолият афзалият диҳад. Дар мавриди дум, ин ҷинси мақъад аст. Ӯ намедонад, ки чӣ тавр не бигӯяд ва вақте тамосаш паём мефиристад, қамчин нишонаи ҳаёт медиҳад ва танҳо бо тасаввури манзара бедор мешавад. Ҷавоб, албатта, як аст: падар дар.