Xûp

Cafuçu pîs dît û qamçiyek girt. Helbet pêdiviya fîzyolojîkî heye, dema ku em êdî nikaribin wê ragirin û li kuçeyê mîz bikin, lê piraniya bazên ku vî karî dikin bi mebestên nepenî dikin. Û cafuçu jî wisa kir, ji bo ku xortekî bikişîne û kerê germ bixwara. Ew gihîşt ser rêyekê û sosîsê reş derxist. Demek dirêj derbas nebû ku zarokek bi lepikên xwe dimeşiya. Wextê ku bipirse: bavê xwe bigire, ji ber ku ez dixwazim her tiştî bişkînim!