Were vir

Wî li cihê înşaetê serdana Primão kir û hîs kir ku battê tê de ye. Saet dora deh bû, ez razayî bûm, li televîzyonê temaşe dikim, peyamek ji pismamê min hat: çi ye? Wê difikirî ku ev ecêb bû ji ber ku ew ne ji wan kesan bû ku di wê demê de peyaman dişîne, pir kêm di wê demê de, lê wekî kurikek bi tecrûbe, wî dizanibû ku bi şev ew pir zilamên hewcedar, bi dîkên hişk û bêyî ku bixwaze di dema karên destan de biqede. , gazî xortan kir ku xwesteka wan sivik bikin. Ji ber vê yekê wî bersiv da û zû gumanên xwe piştrast kir. Pismam got: were vira razanê, ez bi tenê me. Yên din çûne fahûşê lê pereyê min tune ku ez ji bo fahîşeyan xerc bikim...