Jiyana gundan

Nîv saetê di nav daristanê de bi sorkirina nerazî. Welatiyê ji kar westiya, bêhna xwe girt û çû çend rojan betlaneya çandiniyê. Cihek hêja ye ku hûn bataryayên xwe ji nû ve şarj bikin. Gava ku ew hat, wî dît ku Seu Jair, lênêrînê, ji jina xwe veqetiyaye. Ji ber cachaça, ew di cih de fikirî, ji ber ku mêrik ji kaniya şekir hez dikir. Di wê demê de wî fêm kir ku rê vekirî ye, ji ber ku her dem xwesteka wî hebû lê jina wî her dem nêzîk bû. Niha şansê dermankirina qisûra zilamê dijwar bû û wisa jî bû. Nîv saet qijik, erd wek doşek.