Hann fór í geymsluna og þreifaði á verkfæri eigandans. Það var ekki með „illum ásetningi“ sem hann fór í vöruhúsið, hann þurfti bara að kaupa Philips skrúfjárn. En þegar hann kom inn án þess að vera með hávaða tók hann eigandann á bak við afgreiðsluborðið að horfa á vitleysu í farsímanum sínum og með hendina niðri í buxunum. Vá, ég er að fara í leiðinni, my bad! sagði hann og hló. Gamli maðurinn var vandræðalegur og reyndi að hylja harðviðinn en þegar dótið fór upp var engin leið. Auðvitað ætlaði krakkinn ekki að láta tækifærið framhjá sér fara og sagði: betra en að sjá er að gera, ekki satt, við skulum fara aftur þangað...