Engin leiðindi

Fyrir ferðina hélt hann gala á baði rútustöðvarinnar. Hann mætti ​​snemma í flugstöðina og keypti miðann. Enn var klukkutími þangað til rútan fór. Þessi pirrandi tilfinning að þurfa að bíða eftir að gera eitthvað tók við, svo ég fór í „göngu“ að þvagskálinni. Hver veit, kannski myndi eitthvað gerast. Þegar hann þvagaði, leit hann til hliðar og sá bragð gera slíkt hið sama. Þegar litli gaurinn sá að það var fylgst með honum gaf kalkúninn hans lífsmerki og varð mjög harður. Skíturinn fór á kostum og gaf merki til búðarinnar og fór. Fljótlega fylgdi drengurinn eftir og fékk nafnlausa næringu, án þess þó að vita hvað snuðið heitir.