Yn famylje

Hy wist te sûgjen en op syn styfheit te sitten. Manlju binne oer it algemien waarm. Dêrom, as de freon fan 'e mem in dûs naam, bleau hy yn in handoek of sels neaken yn 'e keamer. In probleem foar de homo dy't yn itselde hûs wenne, dy't noait wist oft it mei opsetsin wie of gewoan in ûnskuldich gebeart fan 'e kant fan 'e âldman. Oant hy besleat om de njoggenentest te dwaan. De mem wie doe al fuort nei it wurk en de keardel die sa as altyd: nei it dûskjen smiet er him neaken op it bêd en ta it boppestean liet er de doar op kier stean. De baster koe allinnich mar pleage. Hy betocht wat ekskús om yn 'e keamer te kommen en die wat er mei him woe.