Goeie

Effeminate naam cafuçu om op 'e rotsen te klimmen. Dat wie gjin gewoane dei, it wie bysûnder. It wie doe't de cafuçu kaam fan syn reis fan it projekt. It wie twa moanne fuort gewoan hurd wurk dwaan, dat sjochst, de arbeider kaam tige geil om it op 'e kont fan 'e gazelle te heljen. Dat it jonkje wachte benaud en al gau kaam it boadskip: it is swart, ik wol dy middeis om 2 oere op it gewoane plak sjen. De bast makke doe klear. Hy makke de grot skjin en gong nei de rotsen, al ferbylde er dy swarte keardel efter, snuffele syn nekke en sloech it swarte hout.