Protektita de verdo

Li prenis varman lakton de la boia-fria meze de la arbaro. Ĉiun malfruan posttagmezon mi vidis la junan farmiston iri hejmen. Kun sarkilo sur la ŝultro, timide, li ĵetis tiun rapidan rigardon, kvazaŭ por diri: Mi estas preta por ia fiaĵo sed mi ne havas la kuraĝon iri al vi, mi devas veni preni ĝin. . Kaj la kaprido iris kaj drenis la varman lakton de la juna kampara laboristo.